Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,
haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze.
Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć
gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.
Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,
przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Krzysztof Kamil Baczyński "Elegia o... [chłopcu polskim]"
1 września 1939 roku atakiem wojsk III Rzeszy na Polskę rozpoczął się największy konflikt zbrojny w historii – II wojna światowa. O godzinie 4.45 niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał polskiej placówki na Westerplatte. Wczesnym rankiem Luftwaffe zbombardowała także przyczółek mostowy w Tczewie i miasto Wieluń. Polskie wojsko przez pierwsze dni z wielkim poświęceniem strzegło granic państwa. Dzielnie broniła się nieliczna załoga polskiej Składnicy na Westerplatte pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego
i kapitana Franciszka Dąbrowskiego. Bohaterscy żołnierze walczyli aż siedem dni, odpierali niemieckie ataki z lądu, morza i powietrza, stając się symbolem polskiego oporu. Ponadto Niemcy bombardowali miasta, pacyfikowali wsie, atakowali bezbronną ludność cywilną.
W 81. rocznicę wybuchu II wojny światowej oddajemy hołd bohaterom, którzy mężnie walczyli w obronie naszej Ojczyzny. Wyrażamy naszą wdzięczność za ich heroiczną walkę, gotowość do najwyższych poświęceń.
